Chrystus za wszystkich umarł i zmartwychwstał (por. 2 Kor 5, 15)
Czcigodni Kapłani,
Drogie Osoby życia konsekrowanego,
Siostry i Bracia,
Oto dzisiaj przeżywamy Wielkanoc, święto świąt i uroczystość uroczystości. To liturgiczne przywołanie prawdy Chrystusa, który pokonał śmierć i otworzył bramy wiecznego życia, przywrócił nam utracone dziecięctwo Boże i zawarł z nami Nowe Przymierze we Krwi swojej. Radujemy się tymi tajemnicami miłości Boga do ludzi i pragniemy, aby one pogłębiły naszą wiarę nadzieję i miłość. Dzisiaj szczególnie potrzebujemy, aby światło zmartwychwstania rozpromieniło nasze serca i umocniło w nadziei.
- Nawrócenie drogą wolności
Dzisiaj w naszych domach przyjmujemy orędzie, które Piotr wypowiedział w domu setnika Korneliusza. Pierwszy Papież mówi, że konsekwencją wiary w Jezusa jest otrzymanie odpuszczenia grzechów (por. Dz 10,43). Chrystus bowiem został ustanowiony Sędzią żywych i umarłych (por. Dz 10,42). W świetle zmartwychwstania nawrócenie przestaje być przykrą koniecznością, ale radością z ofiarowanej przez Pana wolności. On jest naszym pokojem i darem dla każdego z nas w swoim ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu (por. 2 Kor 5,15). Możemy ten dar odczytać i zrozumieć, ponieważ zostaliśmy zjednoczeni z Chrystusem w sakramencie chrztu świętego (por. Kol 2,12), Zbawiciel włączył nas do społeczności Kościoła i daje udział w życiu niebieskim (por. Ef 2,6).
Święty Paweł pomaga nam dzisiaj zrozumieć, jak ścisły związek łączy nas wierzących z Chrystusem; Jezus już tutaj otwiera nam rzeczywistość niebiańską, czyli jednoczy nas ze Sobą (por. Kol 3,1-3). Dlatego trudy spraw ziemskich, nie mogą nas pozbawić nadziei, bo z Jezusem dążymy do tego, co w górze (por. Kol 3,20). Apostoł narodów mówi, że jesteśmy umarli dla świata, tzn. nie pozwalamy się zniewolić grzesznym, przeciwnym powołaniu pożądliwościom, które głosi świat, ale w trudach i przeciwnościach trzymamy się Zbawiciela. Św. Paweł bardzo zachęca do świętowania Paschy Pana w wolności (por. 1 Kor 5,6-7), ze świadomością, że Bóg jest z nami, że On nas nigdy nie porzuci.
- Pusty grób – pełnia prawdy
Znakiem zmartwychwstania jest pusty grób, a odsunięty od grobu kamień wyzwala w nas pragnienie spotkania Zmartwychwstałego (por. J 20,1-9). Idziemy więc z Marią Magdaleną, z Piotrem i uczniem, którego Jezus kochał (por. J 20,2), aby z naszych serc i z serc naszych bliskich usuwać kamienie zwątpienia i niewiary. Idziemy z Apostołami, aby w pustym grobie dostrzec leżące płótna i oddzielnie zwiniętą chustę; dowody, że już Jezus nie należy do świata; On bowiem powstał z martwych (por. J 20,8-9). Pragniemy wraz z Piotrem i umiłowanym uczniem odczytać prawdę i moc zmartwychwstania. Chcemy na nowo odczytać, że nasza wiara zrodziła się z daru miłości Pana oraz była naszą odpowiedzią miłości.
Rozpalony cudem zmartwychwstania człowiek wiary nie może zatrzymać prawdy zmartwychwstania tylko dla siebie, ale rozumie, że każda Msza święta, podczas której dokonuje się misterium zbawienia jest posłaniem wiernych, aby dzielili się tym, co sami odkryli dzięki łasce wiary, i aby starali się pełnić wolę Bożą (por. KKK 1332).
Kiedy świętujemy dzisiaj Zmartwychwstanie w naszych domach, mamy szczególną okazję, aby odnaleźć i przyjąć z miłością dar Słowa Bożego. Święty Paweł mówi nam, że Jezus Chrystus umarł za nasze grzechy zgodnie z Pismem (1 Kor 15,3) i powstał z martwych trzeciego dnia zgodnie z Pismem (1 Kor 15,4). Oto tajemnica, która jest przed naszymi oczyma; Bóg wszystko zapowiedział i wypełnił w Jezusie Chrystusie. On przez swoją śmierć zniweczył śmierć naszą, a zmartwychwstając, przywrócił nam życie (por. I Prefacja wielkanocna).
- Wiara i dziękczynienie
Przeżywana dziś Niedziela Zmartwychwstania uczy nas na nowo odkrywać wartość każdej niedzieli. Wtedy przecież gromadzimy się, jako Lud Boży Nowego Przymierza, by słuchać Słowa Bożego i spożywać Ciało i Krew Chrystusa; by składać dziękczynienie za odrodzenie żywej nadziei i miłości. Jakże dzisiaj pragniemy spotkać Jezusa w Eucharystii, jak bardzo potrzebujemy duchowej jedności z Jezusem i z naszymi bliźnimi. W te świąteczne dni jesteśmy świadomi naszych niedomagań i niewystarczalności, ale oddajemy się w moc doskonalącą samego Jezusa Chrystusa (por. 2 Kor 12,9).
Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego pokazuje, że Bóg przez Jezusa pokonał śmierć i otworzył nam bramy życia wiecznego. Również my, odnowieni przez Ducha Świętego, możemy zmartwychwstać do nowego życia w światłości, powtarzając: Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, O Królu, Zwycięzco, bądź nam miłościwy (Sekwencja). Mamy szczególną szansę, aby przeżywane przez nas chwile dotknięte troską i niepewnością, stały się okazją spotkania Zbawiciela na drodze do Emaus (por. Łk 24,13-35). Powiedzmy Jezusowi to, co kryją nasze serca i rozpoznajmy Go w duchowej wspólnocie Kościoła.
Drodzy Siostry i Bracia
Oto Święta paschalne, które przypominają, że Chrystus (…) został złożony w ofierze jako nasza Pascha (1 Kor 5,7). Niech towarzyszy nam wszystkim dar radosnego Alleluja, które nieustannie zwiastuje Kościół, jego wierni i cały świat. Obyśmy, na nowo doświadczyli żywego Pana paschalnego i Jego pustego grobu (Sekwencja). Dziękuję wszystkim, którzy w tych dniach spieszą z pomocą potrzebującym, zapewniam o mojej modlitwie za tych, których dotyka choroba i cierpienie. Wspólnie stajemy wobec rzeczywistości, gdzie niepewność osłabia rodziny i całe społeczności. Bądźmy dla siebie wzajemnie świadkami zmartwychwstania.
Mamy święta życia i dobra, nadziei i miłości, pokoju i solidarności, zbawienia i miłosierdzia. Życzę Wam wszystkim wdzięczności za dar tajemnic paschalnych, bo one są zadatkiem naszego owocnego życia teraz i w wieczności. Na ten czas spotkania ze Zmartwychwstałym i z bliźnimi, z serca Wam błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
+ ANDRZEJ FRANCISZEK DZIUBA
Biskup Łowicki